Terapia zazwyczaj odbywa się raz w tygodniu, a zajęcia trwają 45 minut. Uczestniczą w niej również opiekunowie pacjenta, by móc kontynuować terapię w domu.
W zależności od potrzeb pacjenta, podczas terapii neurologopedycznej realizowane są następujące cele:
terapia może obejmować pracę nad artykulacją, intonacją, rytmem i tempem mowy, aby poprawić umiejętność porozumiewania się
terapia koncentruje się na poprawie zasobu słownictwa, gramatyki, składni oraz umiejętności narracyjnych.
terapia zaburzeń głosu takich jak chrypka, bezgłos czy nadmierna nosowość.
ćwiczenia mięśni artykulacyjnych, ćwiczenia żuchwy, ćwiczenia fonacyjne i oddechowe, ćwiczenia podniebienia miękkiego, manualne techniki terapeutyczne, ćwiczenia koordynacji,
poza poprawą funkcji mięśniowych związanych z mową, także rozwiązywanie problemów związanych z wadami zgryzu i nieprawidłowymi nawykami oralnymi (oddychanie przez usta, ssanie kciuka, zgrzytanie zębami...) oraz zapewnieniu prawidłowej pozycji języka i warg w spoczynku oraz podczas mowy.
poprawa mechanizmów połykania, aby zapewnić bezpieczne spożywanie pokarmów i płynów, zmniejszając ryzyko aspiracji i poprawiając komfort oraz bezpieczeństwo jedzenia i picia.
wdrażanie alternatywnych i wspomagających metod komunikacji (AAC) dla pacjentów, u których mowa werbalna jest znacznie ograniczona.
dążenie do maksymalnej niezależności pacjenta w codziennych sytuacjach komunikacyjnych, co przekłada się na poprawę jakości życia poprzez umożliwienie bardziej efektywnego porozumiewania się z otoczeniem.
by mogli efektywnie wspierać proces terapeutyczny i lepiej rozumieć potrzeby pacjenta oraz specyfikę jego zaburzeń.